आज नभ कसे शुभ्र वाटते
वादळानंतरची शांतता भासे
दाटलेले घन आज मोकळे झाले
उंच भरारी आज घेई पाखरे
माझेही काही असेच झाले
ओठावर आले आनंदी गाणे
सारे दडपण सारे ओझे
पिसासारखे उडुनी गेले
मन हे कसे वेडे असते
येथे तेथे रमत असते
प्रवाहात ते वाहत जाते
संथ होण्याची मग वाट पाहते
कोमेजलेले मन फुलून गेले
पक्ष्यासारखे उडू लागले
स्वधुंदीत ते नाचू लागले
वर्तमानात आता जगू लागले
मधुरा खळतकर
