Wednesday, July 25, 2012

आतुरलेले मन...

भेटायासी कुणाला
लागले वेध मनाला
अवतीभवती आता
जीव काही रमेना

काळ सरू लागला 
दिवस मोजता मोजता
एक एक दिवस जणू
युगांसमान वाटला

मोजणी हळू हळू
तासंवारती आली
क्षणांच्या दिशेने  
वाट पाहू लागली

मागे वळून पाहता  
वाटे आश्चर्य मजला
प्रतिक्षेचा काळ कसा  
अचानक संपला!!!

रंगीबेरंगी स्वप्नांची 
फुले ओंजळीत सजली
उधळण्याची जणू ती
वेळ येऊ लागली

 मधुरा खळतकर