'माझ्यातील मी हरवली'

काय झाले आज मजसी
अशी कशी मी बदलली
बसले काही लिहिण्यासी
परंतु लेखणीच थांबली

जादू ही कुठली झाली
माझ्यातील मी हरवली
जाळ्यात प्रश्नांच्या अडकली
सोडली का साथ शब्दांनी?

हळू हळू शांत झाली
स्वतःस समजू लागली
विचारात तुझ्या गुंतलेली
लिहू कसे वेगळे त्याहुनी

कुणी म्हणे बावरी झाली
जशी राधा घनश्यामची
न उरली भ्रांत या जगाची
माझा तू अन तुझीच मी

तुझ्या भेटीची स्वप्ने सजवणारी
आता आठवणीत जगू लागली
प्रत्येक भेटीची होती कहाणी
कहाणीतली दुनिया ती न्यारी

सुरुवात नव्या आयुष्याची
उभी आहे एका वळणावरती
नवी स्वप्ने सजवू लागली
त्यातची मी रमू लागली

मधुरा खळतकर

आतुरलेले मन...

भेटायासी कुणाला
लागले वेध मनाला
अवतीभवती आता
जीव काही रमेना

काळ सरू लागला 
दिवस मोजता मोजता
एक एक दिवस जणू
युगांसमान वाटला

मोजणी हळू हळू
तासंवारती आली
क्षणांच्या दिशेने  
वाट पाहू लागली

मागे वळून पाहता  
वाटे आश्चर्य मजला
प्रतिक्षेचा काळ कसा  
अचानक संपला!!!

रंगीबेरंगी स्वप्नांची 
फुले ओंजळीत सजली
उधळण्याची जणू ती
वेळ येऊ लागली

 मधुरा खळतकर  

'स्वप्नातील चिंब क्षण'

खिडकीबाहेर बघता बघता
गेले मी हरवून
मुसळधार पावसात जणू
गेले मी भिजून

पावसात या भिजली झाडे
फांदींना त्या बांधली झुले
चिंब चिंब मी भिजले होते
उंच उंच झोके घेत होते

तळे साचले हौद तुंबले
वाहत जाई कागदी नावे
नावेकडे त्या पाहत होते
नावेतून मी वाहत होते

पावसात आली तुझी आठवण
एक छत्री अन् दोघे आपण
हातात हात धरले होते
हळूच मी लाजत होते

नभातुनी या वीज चमकली
इंद्रधनूची कमान दिसली
ढगांचे जणू बनले घोडे
रथात बसुनी चाललो दोघे

जाऊ लागली अपुली स्वारी
सप्तरंगांच्या सुंदर गावी
नयनांचे पारणे फिटले
मनोमनी मी शहारले

बघता बघता पाऊस सरला
भान त्याचे नाही मजला
खिडकीतच मी बसले होते
स्वप्नातच मी भिजले होते

मधुरा खळतकर

'कसा आहेस तू...'

जाणू कसे तुला सांग मी
शोध तुझा मन हे घेई
हवा मला तसाच का तू
कसा आहेस तू...

आठवते पहिले बोलणे अपुले
दोघांनाही प्रश्नची पडले
प्रश्नांच्या खेळात काहीसे जाणले
कसा आहेस तू...

तुझी माझी जोडी जमेल का
एकमेकांना समजून घेऊ का
रुसता मी मनधरणी करशील का तू
कसा आहेस तू...

भेट कधी होणार अपुली
उत्सुकता मनास लागली
सातासमुद्रापलीकडे तू
कसा आहेस तू...


मधुरा खळतकर

'स्वछंद मन'

आज नभ कसे शुभ्र वाटते

वादळानंतरची शांतता भासे

दाटलेले घन आज मोकळे झाले 

उंच भरारी आज घेई पाखरे

माझेही काही असेच झाले

ओठावर आले आनंदी गाणे

सारे दडपण सारे ओझे 

पिसासारखे उडुनी गेले

मन हे कसे वेडे असते 

येथे तेथे रमत असते

प्रवाहात ते वाहत जाते

संथ होण्याची मग वाट पाहते

कोमेजलेले मन फुलून गेले

पक्ष्यासारखे उडू लागले

स्वधुंदीत ते नाचू लागले

वर्तमानात आता जगू लागले

मधुरा खळतकर

'उन्हाळ्याची सुट्टी'

सुट्टी सुट्टी उन्हाळ्याची सुट्टी
परीक्षा संपली, आली हक्काची सुट्टी

शाळा नाही अभ्यास नाही
उनाड उद्योग अन् दिवसभर मस्ती

कुठे उन्हाळी शिबीर कुठे सहल थंड गावी
खट्याळ भावंडांची साऱ्या जमेल गट्टी

आंब्याच्या रसाची असेल मेजवानी
रंगेल पत्यांचे डाव, नसेल गृहपाठाची धास्ती

येईल गप्पांना ऊत, आठवू जुन्या आठवणी
कुलरच्या हवेत ऐकू आजीच्या गोष्टी

मधुरा खळतकर

'इंद्रधनुष्य'

निसर्गाची किमया
ईश्वराची माया
कुणाचे हे सप्तरंग
दिसे सुंदर हे इंद्रधनुष्य

कुणा कवीची ही उपमा
कथेतील भाबडी कल्पना
कुणा चित्रकाराचे रंग
दिसे सुंदर हे इंद्रधनुष्य

विविध रंगांचे मिलन
एकाजुटिचा हा अविष्कार
देई आपणा संदेश
दिसे सुंदर हे इंद्रधनुष्य



मधुरा खळतकर

'रानातील वाट'

शांत अशा प्रातःकाली
रानातील ती वाट असावी
अलगद थंडगार वाऱ्याची
शाल रानाने पांघरावी

हळू हळू सूर्याची किरणे
पाना आडून डोकवावी
रानातील त्या वाटेवरती
किरणांची चादर पसरावी

शांत शांत रानात त्या
पक्ष्यांची किलबिल व्हावी
ती तांबडी सूर्याची किरणे
हळू हळू पिवळी व्हावी

दिन हा माध्यान्हासी आला
सूर्य जरी तळपू लागला
घनदाट अशा त्या रानातूनी
शीतल अशी छाया मिळावी

सूर्य आता मावळतीला आला
पक्षी परते घरट्याकडे अपुल्या
पानांच्या आडूनी आता
चंद्राची ती कोर दिसावी

रानातील त्या वाटेवरती
तिमिराचे साम्राज्य पसरावे
रातकिड्यांच्या किरकिरण्यातही
रानाला आता निद्रा यावी



मधुरा खळतकर

'ब्रेकअप!!!'

सदैव सोबत राहण्याची शपथ घेतली होती

गीतेवर हात नाही पण मनाची साक्ष होती

काय झाले अचानक तुझी साथ सुटली

'कसे होणार!' अशी धास्ती माझ्या मनास लागली

सुचेना काही कळेना काही

विसरण्याची तुला माझी तयारी नाही

उपदेशांची यादी मित्रांनी वाचली

ज्ञान प्रदर्शनाची चांगली संधी साधली

म्हणाले, "ती गेली तर जा म्हणा उडत!"

"तुझ्यासोबत राहण्याची तिची लायकी नव्हती"

नानाप्रकारे माझी समजूत त्यांनी काढली

दिलेली सारी उदाहरणे मला खरी वाटली

मोठ्या ब्रेकअप पार्टीने खिशाची वाट लागली

खरंच तू नाहीस याची खात्री पटली

तुझीच एक मैत्रिण आता आवडायला लागली

तू दूर जाण्याची भिती ती माझी सरली



मधुरा खळतकर

'वेल आयुष्याची'

हिरव्या हिरव्या वेलीवरती

नाजूक एक पालवी फुटावी

लहान त्या फांदीवरती

नवजन्माची चाहूल लागावी

चिमुकल्या पानाला एक त्या  

नवी नवी ओळख मिळावी

मोठे होता वेलीला या

सुरेख अपुली ओळख द्यावी

अनेक अशा पानांनी या

वेल ती सुंदर खुलून यावी

डौलदार अपुल्या सुंदरतेने

सर्वांना आनंद ती द्यावी

काळाचे सर्वा बंधन असते

प्रत्येकाला मरण हे असते

खुललेल्या त्या हिरवळीतले  

पान शेवटी गळून पडते

वेल परंतु तशीच असते

नव्या पानांनी बहरून जाते

काही दिसांची कहाणी हि अपुली

अशीच आनंदी जगून घ्यावी

मधुरा खळतकर  

'एकांत'

कधी हवा हवासा एकांत

कधी नको नकोसा एकांत

कधी जीव घेणारा एकांत

कधी गर्दीत जाणवे हा एकांत

विचारात गुंतवतो हा एकांत

कधी विचारशून्य असा एकांत

कधी विरहातला एकांत

कधी वेड लावे हा एकांत

कधी व्यसनाधीन करणारा एकांत

कधी नवकल्पना देणारा एकांत

सुप्त गुण उमलवणारा एकांत

दुःखात सुख गवसवणारा एकांत

पाहाल तसा दिसेल हा एकांत

मागाल ते देईल हा एकांत

सुखदुःखाचा मिलाप एकांत

एकांतात साथ देणारा एकांत

मधुरा खळतकर

'पाणीपुरी'

मित्रांचा जमे जिथे कट्टा
शाळा कॉलेजातून होता सुटका
गाठी भेटीची जी जागा ठरी
अशी असे ही पाणीपुरी

सोडून ऑफिसातील सारा रुबाब
मोठी मंडळी होई जिथे लहान
ठेल्यावरच जिची मजा निराळी
अशी असे ही पाणीपुरी

थोडी तिखट थोडी आंबट गोड
डोळ्यात पाणी तरी “और एक प्लेट बोल”
शेवटची पापडी अन् आठवे आईची बोलणी
अशी असे ही पाणीपुरी



मधुरा खळतकर

'Programming Code'

कोडयात टाकणारा हा programming code 

साधी सरळ वाक्ये सोडून भलताच झोल 

एक एक गोष्ट त्याला समजवावी लागते

आपलेच logic कधी कधी आपल्यावर चिडते

errors व exceptions ची नांदी सुरु होते

काही केले तरी हे कोडे नाही सुटते

अथक परिश्रमांनंतर output हवे तसे दिसते

किती ओळींचा code हि क्षुल्लक बाब ठरते

optimization पासून तरी  नाही तुमची सुटका

efficiency नसेल तर code पडतो आडवा

शेवटी सगळे सावरून जेव्हा यश हाती पडते

केलेल्या परिश्रमांचे सार्थक झाल्याचे वाटते

न कळला कुणाला code तरी working सुरु असते

वाक्यं नसलेल्या ABCD वर आपलेच तेवढे प्रेम असते

मधुरा खळतकर